شرکت نسبتاً محترم  ایران خودرو همراه برخی از محصولاتش، کارت طلایی یک یا چند ستاره اجباری با قیمت گزاف می‌فروشد.

مثلاً کارت سه ستاره سمند،‌ 900 هزار تومان ناقابل برای خریدار واقعاً محترم آب می‌خورد؛ و این لطف شرکت ایران خودرو کاملاً اجباری است، یعنی خریدار امکان حذف یا تغییر این کارت را از ماشینی که قصد خریدش دارد، به هیچ وجه ندارد!

اما امکانات این کارت چیست؟ یکی بیمه بدنه‌ای است که از شرکت‌های بیمه بیرون خیلی ارزان‌تر می‌توان تهیه کرد؛ و دیگری شمول بسیاری از تعهدات گارانتی ماشین در لیست کارت طلایی است! برخی از شروط تعهدات شرکت در برابر مالک ماشین این قدر عجیب و غریب است که به معنای دیگر چنین تفسیر می‌شود که در صورت وقوع حادثه، بیهوده وقت خود را تلف نکن؛ چیزی دستگیرت نمی‌شود!

یعنی شمای محترم ماشینی با گارانتی محدود و کاملاً ناقص تحویل می‌گیرید و در مقابل برای اجرای این گارانتی 900 هزار تومان باید پول پرداخت کنید؛ آخرش هم هیچی!

(نمونه عینی: ماشین بنده (405 مدل خرداد 89) در کیلومتر 800 یعنی فقط کمتر از دو هفته پس از تحویل، تسمه هیدرولیک یا همان تسمه پروانه پاره کرد؛ زنگ زدم برای گارانتی؛ فرمود: تسمه از اقلام مصرفی است و گارانتی ندارد؛ پرسیدم حتی در کیلومتر 800؛ گفت حتی در کیلومتر یک!!!!!!!!)

بگذریم؛ جالب‌تر این که اعتراض به این فروش اجباری به هیچ جایی فایده ندارد. اما اگر ماست‌فروش محترم به جای بقیه پول و در نقش پول خرد، یک آدامس شیک به شما بدهد، تعزیرات او را جریمه می‌کند به دلیل تخلف «فروش اجباری کالا و خدمات» اما کسی به این شرکت ماشین‌ساز کاری ندارد!

شما بفرمایید بین یک ماست‌فروش با یک خودروساز در این موضوع چیست که ماستفروش جریمه می‌شود اما خودروساز جریمه نمی‌شود؟!

اخیراً هم که دیده‌اند کسی به آنها گیر قانونی نداده، بسته‌هایی شامل برخی اقلام می‌دهند که طبق محاسبه برخی کمتر از یک میلیون ارزش دارد و شرکت نسبتاً محترم ایران خودرو، دو میلیون و صد هزار تومان از مشتری می‌گیرد. این بسته هم اجباری است؛ و البته حق داریم کم‌کم از این همه لطف اجباری به آستانه خفگی برسیم!